Het grote meer.

Ik voelde de zon in m'n ogen schijnen en werd wakker. Meestal was ik vrolijk 's ochtends maar nu. Ik keek naar de lege plek naast me. Die een leegte veroorzaakte in m'n hart.

Ik keek om me heen en zag het meer niet al te ver liggen. Ik beet op mijn lip. Hoe zou ik het hem kunnen uitleggen.. hij zou me vierkant uitlachen en vervolgens voor schut zetten voor de hele school. Alleen maar omdat ik zo nodig moest weten aan wat hij dacht.

Ik ging zitten en staarde naar het meer. ik keek naar de golven van het water.

Ik beet op mijn lip en stond op. Ik zou hem vast nog wel tegen komen op school. Waarschijnlijk zou hij me geen blik waardig meer gunnen. Ik slikte en liep weg. Ik probeerde het geluidloos te doen, maar ik struikelde over een tak waardoor ik in een struik viel. Ik hoeste weer even en sprong op. Ik hield zijn pull goed vast en liep verder.

Ik negeerde de geluiden van het bos en staarde naar het water. Ik hoop dat het rap tijd was voor het gevecht. Da moest ze me wel onder ogen komen.

Ik rende het bos uit, naar mijn kamer.


(Abigail heeft het meer verlaten.)

Ik stond op en liep maar naar de school

-

(Joshua heeft het meer verlaten)