Het grote meer.

Ik keek om me heen terwijl ik achter haar aanliep naar het meer. Het was een van de mooiste plekken die ik ooit gezien had. Ik werd er meteen verliefd op.

Ik grijnsde opgetogen toen ik zag dat het er nog mooier uitzag in het donker. 'Wauw..' mompelde ik grijnzend.

Ik keek haar aan en trok grote ogen. 'Dit is echt prachtig' zei ik.

Ik knikte en keek hem aan. 'Ik ben blij dat je het mooi vind' glimlachte ik en richte mijn blik weer op het meer.

'Hm dankje' zei ik tegen haar en ik liep dichterbij het meer.

Ik grijnsde en bleef op de plek staan waar ik stond. Het zag er ongelovelijk mooi uit, de sterren die weerspiegelt werden in het water. Een glimlach sierde mijn lippen terwijl mijn blik de omgeving onder zocht.

De maan en de kleine vuurvliegjes die rondvlogen maakten deze plek romantisch, en natuurlijk dat ze erbij was.

Ik ging op de grond zitten en staarde naar de lucht. Het was zo vredig, zo mooi. Ik glimlachte.

Ik ging naast haar zitten en staarde ook naar de lucht.

Ik keek even naar hem en beet op mijn lip. Hij was leuk, maar ik kende hem pas net. En ik had met mezelf afgesproken niet verliefd te worden.

Ik voelde haar blik en keek terug. Ze was leuk. Haar huid had een mooie kleur in het maanlicht. Bijna magisch, maar ik wist niet zeker of ik nou wel of niet verliefd aan het worden was.

Ik sloeg mijn ogen neer en richte mijn blik weer op het meer. Oppeens hoorde ik voetstapjes en ik spitste mijn oren. Vanuit een bosje kwam twee hertjes naar het meer gelopen. Ik porde Joshua en knikte richting de hertjes.

Ik schrok even zachtjes van haar aanraking en keek dan de kant op die ze aanwees. 'Wauw' was het enige wat ik kon uitbrengen.

Ik knikte alleen maar, omdat ik de dieren niet weg wou jagen. Ik keek glimlachend toe hoe ze uit het meer dronken. De toch al volmaakte avond, was nog mooier geworden.

Ik keek er naar. Ik had in m'n leven al perfecte dagen gehad, en dit kwam zeker in de top tien.

Ik trok mijn benen op en sloeg mijn armen er om heen. Ik had alleen maar kunnen dromen over zo'n avond.

Ik had de aandrang om m'n arm om haar heen te slaan. Ik bedacht me nog snel. Ik vond het raar, want normaal was ik niet zo aanhankelijk.

Ik keek weer even naar hem, glimlachend. Ik was blij dat hij erbij was bij deze perfecte avond, alsof het met iemand anders niet zo geweldig was.

Ik keek naar de hertjes. Ze keken even argwanend onze kant op. Maar dronken rustig verder.

Ik merkte dat ik nogsteeds naar hem keek en wende lipbijtend mijn blik af naar de lucht. De maan scheen helder, en het licht werd weerkaatst door het water.

De stilte was niet pijnlijk. Maar rustgevend. 'Het is hier zo rustig' zei ik met een grote opgeluchte zucht.

Ik knikte. 'Gelukkig' mompelde ik. Ik hield niet van drukte en ik hield ook niet van mensen die over nutteloze dingen gingen praten om de stilte op te vullen. Ik was blij dat hij dat niet deed.

Ik glimlachte en keek haar even aan en dan keek ik nieuwsgierig om nieuwe dingen te ontdekken om me heen.

Ik begon het wat kouder te krijgen maar liet het niet merken. Ik wou dit moment niet verpesten en keek weer grijnzend naar de hertjes.